Ik kan het me nog goed herinneren. Ik was weer eens een boek over Napoleon aan het lezen, toen het idee me als een mokerslag trof: eigenlijk waren al die oorlogen van die man verschrikkelijk! Met donderend geraas kwam het denkbeeldige standbeeld dat ik in mijn hoofd had opgericht, naar beneden storten. Volgens mij besloot ik toen om geschiedenis te gaan studeren. Nooit wilde ik nog blindelings achter een ‘kloeke held’ aanlopen.
- De beste reisleiders laten u méér zien
- De mooiste reisprogramma's
- Veel tevreden reizigers
- Al ruim 40 jaar betrouwbaar
Napoleon - De Kleine Keizer
Als ik de naam Martin Bril hoor, moet ik weemoedig lachen. Zijn passie voor Napoleon Bonaparte begrijp ik volkomen. De Kleine Keizer heeft nu eenmaal 'je ne sais quoi...'. Het is toch niet voor niets dat de stereotype geesteszieke claimt dat hij Napoleon is! Al van kindsbeen af aan ben ik mateloos gefascineerd door de Corsicaan. Ik verslond alle boeken over hem en speelde met mijn soldaatjes z’n veldslagen na. Ik had dolgraag een steek willen hebben, maar dat ging mijn ouders gelukkig te ver.
Napoleon blijft me verrassen
Er is echter iets vreemds aan de hand met Napoleon. Zeker, hij maalde nauwelijks om de vele jongens die het leven lieten op zijn slagvelden. Maar hij was veel meer dan alleen maar een krijgsman. Staat u er wel eens bij stil dat het uittreksel dat u bij de burgerlijke stand haalt, aan hem te danken is? Het kadaster? Het decimale stelsel? Rechts rijden? De man had zo veel ideeën dat hij, als een simultaanschaker rondlopend, zes tot acht secretarissen tegelijk brieven dicteerde over de meest uiteenlopende onderwerpen. Anders konden ze hem niet bijhouden... De tijd van de heldenverering is voorbij. Maar de fascinatie, de fascinatie blijft. En hij blijft verrassen!
Laatst raakte ik in mijn stamcafé ‘de Poort’ aan de praat met iemand van de gemeente Utrecht, die iets met het wegennet deed. We kwamen erop dat ik ervan droomde om ooit de tocht van Napoleon door Rusland na te doen (in een verwarmde touringcar, weliswaar...). 'Maar weet je dan niet dat Napoleon hier geweest is?', zei de man. 'Het was 1811, en Napoleon kwam op inspectie in het geannexeerde Nederland. Van Vreeswijk, waar hij over de Rijn was gereisd, tot hier bij de Tolsteegpoort stond zijn erewacht opgesteld. Hij had het zo gehad met het modderpad dat de Jutfaseweg toen was, dat hij er een keizerlijke straatweg van heeft laten maken.' De Jutfaseweg? Ik heb er talloze malen als een onwetende gelopen! Hij is daar geweest! Napoleon! Persoonlijk! Zelf! In levenden lijve! Vlak bij huis! Ik viel bijna van mijn kruk.
Laatst raakte ik in mijn stamcafé ‘de Poort’ aan de praat met iemand van de gemeente Utrecht, die iets met het wegennet deed. We kwamen erop dat ik ervan droomde om ooit de tocht van Napoleon door Rusland na te doen (in een verwarmde touringcar, weliswaar...). 'Maar weet je dan niet dat Napoleon hier geweest is?', zei de man. 'Het was 1811, en Napoleon kwam op inspectie in het geannexeerde Nederland. Van Vreeswijk, waar hij over de Rijn was gereisd, tot hier bij de Tolsteegpoort stond zijn erewacht opgesteld. Hij had het zo gehad met het modderpad dat de Jutfaseweg toen was, dat hij er een keizerlijke straatweg van heeft laten maken.' De Jutfaseweg? Ik heb er talloze malen als een onwetende gelopen! Hij is daar geweest! Napoleon! Persoonlijk! Zelf! In levenden lijve! Vlak bij huis! Ik viel bijna van mijn kruk.
Napoleon Bonaparte
Portret uit 1809 van Robert Lefevre
Slag bij Austerlitz (1805)
Rapp toont de veroverde vaandels aan Napoleon (François Gérard)
De Slag bij Waterloo (1815)
Detail uit het panorama van Waterloo
Meer weten over Napoleon
De tijd van de heldenverering is voorbij. Maar de fascinatie, de fascinatie blijft. En hij blijft verrassen!
Lees meer blogs