Het onbekende meesterwerk van koning Ludwig

De relatie met de veel machtigere Habsburgers was er een van afstoten (oorlog) en aantrekken (huwelijk), waarbij de laatste optie veruit het vaakst gebruikt werd. Zo vaak zelfs dat genetici daar ernstige vraagtekens bij zetten. Zeker toen enkele leden van beide families (laten we zeggen) labiel gedrag gingen vertonen...Het beroemdste geval is natuurlijk een van de laatste koningen van Beieren: Ludwig II (1845-1886).

Ludwig zag zijn ouders zelden. Die hadden de opvoeding uitbesteed aan leraren, die hem in een neogotisch kasteel volpropten met aloude verhalen over koene ridders en het ‘Goddelijk recht’ der koningen. Juist nu het absolute koningschap zijn langste tijd gehad had en ridderlijkheid door de industriële revolutie ver te zoeken was.

De koning had politiek weinig meer omhanden. Geld had hij wel. Dus begon hij een wereld voor zichzelf te creëren waarin het net leek alsof alles bij het oude was gebleven. Muziek en architectuur waren daarbij zijn hulpmiddelen. Zijn smaak werd niet door iedereen gedeeld. Toen zijn nichtje Sisi (keizerin Elisabeth van...inderdaad...Oostenrijk) voor het eerst kasteel Neuschwanstein zag kreeg ze tot irritatie van Ludwig een onbedaarlijke lachbui.

De projecten van Ludwig waren gigantisch, en gigantisch duur. De koning maalde er niet om, maar de Beierse staat spoedde zich rap richting bankroet. Er moest iets gebeuren. De Beierse regering verklaarde de koning onbekwaam. De reden klonk plausibel: geestelijke labiliteit. Ludwig was altijd verzot geweest op zwemmen en één dag na zijn afzetting, op 13 juni 1886, ging hij zwemmen in de Starnberger See. Hij verdronk, samen met zijn psychiater Herr Doktor Bernhard von Gudden.

Wilt u ook de excentrieke bouwwerken van Ludwig bewonderen? Laat u inspireren door onze reizen naar Zuid-Duitsland!