Oezbekistan en Kirgizië met SRC
SRC-reizigers Margot Hutten en Peter van de Wiel maakten in mei de 16-daagse culturele groepsreis ‘Oezbekistan en Kirgizië'. Hier verkenden zij onder leiding van reisleidster Claudia de sprookjesachtige Zijderoute, een van de oudste handelsroutes ter wereld, die Europa verbond met de Oriënt. Margot en Peter maakten van hun reis een verslag dat zij graag met u delen!
Historisch en gastvrij Oezbekistan
''Zonder overdrijven zijn de historische steden van Oezbekistan zeer de moeite waard. Samarkand is waarschijnlijk de bekendste stad met het Registanplein, maar Khiva en Bugara doen daar zeker niet voor onder, met de huizen, moskeeën van leem en baksteen, de blauwe koepels, de tegels met allerlei patronen die de gebouwen sieren, de typische houten pilaren. Je blijft fotograferen (wij in ieder geval). Het lekkere weer is na ons natte voorjaar ook een welkome afwisseling. De vriendelijke, fotogenieke bevolking laat zich makkelijk fotograferen, soms gaan ze er zelfs speciaal nog eens goed voor zitten. En ze willen ook wel met ons op de foto. Ze zijn in groepjes op reis in eigen land, of komen uit een buurland, bijvoorbeeld uit Kazachstan, en zijn ook nieuwsgierig waar wij vandaan komen.
En dan hebben we ook nog het lekkere eten, met name de salades die aan elke maaltijd vooraf gaan. Tomaten-uisalade, wortelsalade, rode bietsalade en men is ruimhartig met de knoflook. De gefrituurde aubergine in zoet-pittige saus wordt een vaste klant. En de grote Chorsu bazaar in Tashkent niet te vergeten, daar kun je wel een halve dag blijven dwalen langs de ovens waar brood wordt gebakken, de fruit-, noten- en gedroogd fruit-kramen, het keukendeel waar je aan kunt schuiven om te eten.
Kirgizië: een wereld van verschil
En dan naar Kirgizië, buurland maar echt een wereld van verschil. Hier gaan we na een bezoek aan de hoofdstad Bishkek richting het Issyk-Kul meer, het op 1 na grootste meer van de wereld, op 1600 meter, aan beide kanten omringd door hoge bergen met besneeuwde toppen. We zien de Burana toren die je kunt beklimmen als je geen tegenliggers hebt, want het is een zeer smal trapje. De balbals, oude grafstenen verspreid over een veld. In Cholpon-Ata lopen we door een veld met grote stenen met rotstekeningen. In Karakol komen we tot de ontdekking dat Przewalski een ontdekkingsreiziger was die dan o.a. het door hem ontdekte paard zijn naam heeft gegeven. Van de Russische geschiedenis zien we de mooie Russisch-orthodoxe kerk en de oude Russische huizen met vooral blauwe luiken. Onderweg zien we ook veel begraafplaatsen met mooie bouwwerken, zeer typisch voor hier. Tijdens de tocht naar Djety Oguz, de mooie rode rotsen, hebben we het geluk ook een kudde paarden en koeien de berg af te zien komen, begeleid door de herder te paard met zijn honden. De kinderen hebben schoolvakantie en rijden ook rond op hun paard. Bijna ter afsluiting van de reis lunchen we in een mooie yurt, op kleurige kussens. Het eten heeft in Kirgizië af en toe Chinese invloeden, qua smaak en het gebruik van noedels.
En dan na een paar weken in een echt andere wereld in Oezbekistan en Kirgizië, zijn we veel ervaringen en ook wat kennis rijker.''
Volg ons