3 kleine maar belangrijke bijzonderheden in Japan

Eigenlijk maakt het niet uit waar u loopt op straat in Japan, het is gewoon overal schoon. Geen blikjes, plastic of papier op de grond gegooid, helemaal niets. Geen uitpuilende prullenbakken op straat, simpelweg omdat er geen of nauwelijks prullenbakken bestaan. De Japanner neemt zijn afval mee naar huis en ruimt het daar verder op. Ook in de treinen vindt u geen bakjes in de stoel voor u, waar van alles in gepropt wordt. Het zit gewoon in het systeem van de Japanner (en als gast van dit land neemt u dit gebruik al snel over) om de rommel naar een afvalkoker in de tussenruimte te brengen.

En dan de toiletten, altijd schoon en fris ruikend, wat een letterlijke verademing vergeleken bij veel toiletten in China. Ze zijn schoon én gratis, wat wil een reiziger uit Nederland nog meer? Op dag 7 van de rondreis Japan bestaat de mogelijkheid om een schitterende wandeling, deels door dorpjes maar vooral natuur van Magome naar Tsumago te maken en dan staat er halverwege heel alleen een toiletruimte. Stiekem had ik hier toch wel een keertje gehoopt dat ik een minder schoon toilet zou tegen komen, het zou toch niet kunnen dat in zo’n verlaten gebied de toiletten ook schoon zijn? Ik had de Japanners duidelijk onderschat, ook hier was het fris en schoon. En tja, mocht u zittend op een Japans toilet belanden, probeer gewoon alle knopjes eens uit, zeker weten dat het ook bij u op de lachspieren werkt!

Reizend door Japan valt zeker op hoe ontzettend beleefd en voorkomend de Japanners zijn. In de omgang met elkaar, maar ook naar ons buitenlanders toe. Soms kan ik dit overbeleefde gedrag niet goed rijmen met de verhalen die we kennen over de wreedheden van de Japanners in de Tweede Wereldoorlog. Vermoedelijk is er bij hen een zeer groot verschil tussen wat zij van binnen voelen en wat ze de buitenwereld laten zien. Die façade valt helemaal weg als de salarymen (kantoormannen) na werktijd de kroeg induiken: alle beleefdheidsvormen vervallen en ze mogen laten zien wat ze écht voelen. Vaak leidt dit tot veel drankgebruik en gebral, wel leuk om een keer te zien hoor!

Wat ik zelf steeds heel snel overneem is het kleine buiginkje dat men voor elkaar maakt. Dat kan bij een bekende zijn, maar ook gewoon als u een winkel binnen komt, in een restaurant, bij de lift, maakt niet uit, iedereen knikt en vanzelf doet u mee. Thuisgekomen na een reis door Japan ging ik de volgende ochtend naar mijn vaste bakkerij en u raadt het al, ook daar maakte ik dit beleefde knikje naar het winkelpersoneel dat vervolgens ook direct in de lach schoot en vroeg of het wel goed met mij ging? Dat heb ik toch maar weer snel afgeleerd.

Iedere Japanse maaltijd is voor mij weer een genot. Of dit nou een prachtig uitgeserveerd diner is in het hotel of gewoon onderweg in een noedelrestaurant, het smaakt altijd heerlijk. Maar voor mij zitten de grootste smakelijke verrassingen vaak in de bento-boxen, de lunchboxen die u koopt in het treinstation voordat u aan een treinreis begint. Ik weet ook vaak echt niet wat er allemaal in zit, maar de kleuren en smaken zijn zo goed op elkaar afgestemd, dat ieder hapje mijn smaakpapillen weer laat tintelen. Mijn advies is dan ook echt, laat de kleffe broodjes in de stationskiosk liggen en geef u vol vertrouwen over aan de kookkunsten van de Japanse kok.

Wilt u Japan en de Japanse cultuur, met al zijn kleine én grote bijzondere aspecten ontdekken? Ga mee met mij of een van mijn collega's en maak een onvergetelijke reis door Japan!