Oman: ver weg en toch dichtbij

Als je aankomt in Oman, waan je je onmiddellijk in de sprookjeswereld van Duizend-en-een-nacht. Het landschap, de architectuur: alles herinnert je eraan dat je in het meest oosterse puntje van het Midden-Oosten bent. De mannen zijn hier statig en traditioneel gekleed in hun gesteven dishdasha, met een kumma of een tulband op hun hoofd. De vrouwen dragen lange zwarte mantels, meestal met mooie versieringen en met prachtige sjaals om hun hoofd. Soms is hun gezicht bedekt met een masker.

Alles lijkt heel ver weg en anders. Totdat je in gesprek raakt met de Omani. Je merkt al meteen dat veel Omani goed zijn opgeleid. Vrijwel iedereen spreekt goed Engels. Communiceren met deze mensen uit dat verre land blijkt helemaal geen probleem te zijn. En als je kunt communiceren, ben je ineens niet meer ver van elkaar verwijderd, maar kun je heel dicht tot elkaar komen.

Als reisleidster van SRC ben ik al vaak in Oman geweest. Ik werk daar met veel mensen samen. Daarbij heb ik altijd veel warmte, vriendschap en respect ervaren. Het feit dat ik een vrouw ben, heeft nog nooit tot enig probleem geleid, ook niet als ik ’s avonds, als het al donker was, alleen over straat liep, bijvoorbeeld van de soek naar mijn hotel.

Naast deze vriendelijke bevolking is er ook nog eens een prachtige natuur. De bergen vormen een waar paradijs voor geologen. Miljoenen jaren geleden hebben tektonische platen zo hard tegen elkaar aan gedrukt, dat uiteindelijk de ene plaat over de andere schoof. Daardoor is het wonderbaarlijke berglandschap van Oman ontstaan.

Ook heeft Oman een grote woestijn met prachtige wadi’s en bedoeïenen die daar hun dromedarissen fokken en verzorgen. Jonge dromedarissen worden geknuffeld en krijgen het verste gras en zuiverste water voorgezet, zodat ze uitgroeien tot grote sterke dieren die ingezet kunnen worden in de dromedarisraces. Gokken mag niet, maar er gaat wel veel geld in deze business om. De prijs voor een goede dromedaris kan al gauw oplopen tot 1 miljoen euro.

De architectuur is oosters en alles is ‘goud wat er blinkt’. Oman behoort tot de golfstaten en heeft olie. De olie heeft ervoor gezorgd dat Oman een bijzonder welvarend land is. Maar sultan Qabous let erop dat het volk niet te veel verwend wordt met alle rijkdommen die het land heeft. Zo moet de bevolking altijd nog een kleine financiële bijdrage leveren voor gas, licht, water en huisvesting. Het zou niet hoeven, er is genoeg geld, maar de sultan heeft goed door dat er een gevoel van verantwoordelijkheid ontstaat door het volk te laten meebetalen.

Oman is een indrukwekkend land. Door de vriendelijkheid en gastvrijheid van de bevolking raak je snel in contact. Omani zijn trots op hun land en trots op hun sultan. Het is zeer de moeite waard om een reis door Oman te maken dat door de bevolking ineens zo dichtbij komt.