Ontstaan uit het bloed van Krokus
Volgens de Griekse mythologie hebben we de krokus te danken aan een ongelukkig voorval. De jonge sterveling Krokus was de geliefde van de god Hermes. Tijdens een partijtje discuswerpen wierp Hermes per ongeluk de discus tegen het hoofd van Krokus, waardoor hij overleed. Op de plek waar zijn bloed de grond raakte, bloeide spontaan een bloem op. Ter nagedachtenis aan hem kreeg deze bloem zijn naam: Krokus. In de 13e eeuw werd de krokus in de Abruzzen geïntroduceerd door cisterciënzermonniken. De bodem van kalksteen en klei is uitermate geschikt voor deze bloem. Ook het klimaat met warme, droge zomers en koude winters is gunstig voor de groei en bloei.
