Buscant bolets
Als Friezin doet mij dit een beetje denken aan de zoektocht naar het eerste kievitsei in het voorjaar, ook zo’n gekte dat eieren zoeken. De strijd wie het eerste ei vindt en deze aan de burgemeester of de commissaris van de koning mag aanbieden. In Spanje gaat het met het buscant bolets (Catalaans) of het buscar setas (Spaans) net zo. De eerste die met een volle mand paddenstoelen door het dorp kan paraderen wordt met afgunst bekeken. En natuurlijk zijn er daar de ouderen met kennis van alles, die dan de mand met inhoud in twijfel trekken. Het zal wel gekocht zijn!
Het is net een surrealistische film, vol geheimen en rituelen. Nooit, maar dan ook nooit, laat je iets los over ‘jouw vindplek’. In mijn ogen heeft het ook iets heks-achtigs, al was het alleen maar omdat je over grote kennis moet beschikken over welke paddenstoelen eetbaar en welke giftig zijn. Kennis die wordt overgebracht van vader op zoon, van moeder op dochter en zeer streek gebonden is. Een echte boletaire gaat geen paddenstoelen zoeken buiten zijn eigen regio, want minieme verschillen in de diverse soorten kunnen de dood brengen. Dus kennis is vereist: de paddenstoel die hier groeit ziet er anders uit dan dezelfde paddenstoel 150 kilometer verderop.
Het is net een surrealistische film, vol geheimen en rituelen. Nooit, maar dan ook nooit, laat je iets los over ‘jouw vindplek’. In mijn ogen heeft het ook iets heks-achtigs, al was het alleen maar omdat je over grote kennis moet beschikken over welke paddenstoelen eetbaar en welke giftig zijn. Kennis die wordt overgebracht van vader op zoon, van moeder op dochter en zeer streek gebonden is. Een echte boletaire gaat geen paddenstoelen zoeken buiten zijn eigen regio, want minieme verschillen in de diverse soorten kunnen de dood brengen. Dus kennis is vereist: de paddenstoel die hier groeit ziet er anders uit dan dezelfde paddenstoel 150 kilometer verderop.