Chansons in Parijs

Vanuit Amersfoort rijden we via Breda naar Parijs, waar we drie nachten verblijven. Onderweg luisteren we ongetwijfeld al naar prachtige chansons en verhalen over de lichtstad. Ons hotel staat op een steenworp afstand van de Promenade Signoret-Montand aan het Bassin de la Villette, in het verlengde van het romantische Canal Saint Martin. Vlak bij ons hotel ligt het Cité de la Musique met diverse podia en muziekinstellingen. Natuurlijk houden we in de gaten of er in de Halle de la Chansons nog een live optreden is tijdens ons verblijf. Het diner is op deze avond inbegrepen. (ca. 490 km)

Vandaag maken we een wandeling in het hart van Parijs rond het Île de la Cité. We bezoeken de Pont Neuf, de geboorteplaats van het chanson en de Place Dauphine, de navel van Parijs, waar Signoret en Montand ooit woonden. We zien het Panthéon met het graf van Josephine Baker en in het Quartier Latin wandelen we langs het beroemde podium van Aux Trois Mailletz, waar een berooide Nina Simone ooit Jacques Brel ten gehore bracht. En natuurlijk mogen de buste van Aznavour, het huis van Gainsbourg en het theater l’Olympia niet ontbreken op onze wandeling. Dineert u vanavond in Le bistrot de Paris waar Gainsbourg zijn laatste maaltijd verorberde? Of trekt u de portemonnee voor een diner in de fantastische art nouveau entourage van Maxim’s?

De grootste zangeres van Frankrijk is voor velen toch wel Édith Piaf en als een veelbewogen leven een vereiste is om met overtuiging het levenslied te zingen, zat dat bij Piaf wel goed. Deze kleine grande dame werd nota bene op het trottoir geboren, niet al te ver van haar latere graf wat nu een ware bedevaartsplaats voor haar fans is. Als het over Père-Lachaise gaat, valt vaak het woord ‘necropolis’, oftewel stad der doden, een benaming die gezien haar afmetingen op Père-Lachaise zeker van toepassing is. Genoemd naar de jezuïtische biechtvader van Lodewijk XIV herbergt Père-Lachaise momenteel bijna 70.000 grafzerken. Een groot deel van de grafmonumenten heeft de status van historisch monument en diverse groten der geschiedenis hebben er hun laatste rustplaats. Wij zien onder andere de graven van Alain Bashung, Édith Piaf en het beroemde stel Simone Signoret en Yves Montand. En, hoewel zelf geen zangers maar ongetwijfeld wel veelbezongen, mag het liefdesverhaal van Abelard en Heloïse niet onverteld blijven op deze reis. Met de metro reizen we vervolgens naar Montmartre, de heuvel die menig kunstminnend hart sneller doet kloppen. Natuurlijk is er die associatie met schilders als Van Gogh, De Toulouse-Lautrec en Matisse die er woonden en werkten, maar op de Butte vinden we ook de Place Dalida en de locatie van het voormalige cabaret Chez Patachou. Aan de hand van zangeres Anne-Sophie Guerrier maken we een bijzondere muzikale wandeling door de wijk waarbij ze op diverse plaatsen een chanson ten gehore zal brengen.

De hartekreet van Jacques Brel, Ne me quitte pas, is zeker van toepassing op ons verblijf in Parijs maar toch verlaten we de lichtstad om huiswaarts te keren. Dat doen we echter niet zonder dat we deze grote Belgische zanger in zijn geboortestad met een bezoek vereren. We nemen een kijkje bij de Fondation Brel een klein sympathiek museum waar Jacques Brel centraal staat. Na een korte wandeling langs een aantal Brel-locaties in de stad zit onze muzikale reis er dan toch echt op en rijden we richting Nederland. (ca. 510 km)