050 - 3 123 123
De beste reisleiders laten u méér zien
De mooiste reisprogramma's
Veel tevreden reizigers
Al 40 jaar betrouwbaar
U bent hier: Home | Buenos Aires

Buenos Aires

Door oud-SRC-reisleidster Martine | 29-03-2016

Na een vlucht van 14 uur zijn we er, in deze miljoenenstad aan de overkant van de ‘gran charco’, de grote plas. Als wij landen is het er pas avond, maar voor ons is het al nacht in de hoofdstad van Argentinië.

De Gunstige Winden

In het hotel serveren obers in smetteloos wit het welkomstdiner, met een stijl en een traagheid die – althans in deze combinatie – alleen ver van huis nog te vinden is. Als wij in bed kruipen is het voor ons al 4 uur ’s morgens... De stad ontwaakt al bijna weer. We zijn in Buenos Aires, de stad van de tango, maar genoemd naar Onze Lieve Vrouwe van de Gunstige Winden, de ‘buenos aires’. De winden die de Spaanse schepen mee hadden bij de oversteek over de oceaan.

’s Morgens steek ik de Avenida 9 de julio over, de breedste boulevard van Zuid-Amerika, op weg naar de Plaza de Mayo. Evita’s beeltenis torent aan de zijkant van een flat hoog boven het verkeer uit. Op weg naar pinautomaten en benieuwd naar de dagkoers van de Argentijnse peso, ga ik eerst naar het bekende plein van de Dwaze Moeders. Er wordt op het Plaza de Mayo, voor het presidentiële werkpaleis, altijd gedemonstreerd en vandaag stuit ik op grote spandoeken die aandacht vragen voor veteranen van de verloren Falkland oorlog van 1982. Ze hebben nauwelijks financiële compensatie gekregen, en verloren tijdens die oorlog ook hun prestige, maar daar zal wel verband tussen bestaan.

Generaal San Martín, de belangrijkste inspirator van de Argentijnse onafhankelijkheid (9 juli 1816), wiens stoffelijk overschot in het nabijgelegen mausoleum vlakbij de demonstranten ligt, kan hier natuurlijk ook geen invloed meer op uitoefenen. Ook al zijn de Malvinas argentinas: ook al zijn de Falklandeilanden van Argentinië, zoals alle Argentijnen vinden!

De tango

Met mijn Argentijnse pesos op zak, ik wél, stap ik op de Avenida de Mayo het befaamde café Tortoni binnen, een pand uit de belle époque, de stijl van de bloeitijd van Buenos Aires, waarvan je er nog veel kunt vinden in deze stad. Dit type grand café heeft iets onmiskenbaar Europees. ‘Verrassend’, denk ik als ik naar buiten loop. Het ademt namelijk de sfeer van de Spaanse ‘tertulia’, de bijeenkomsten van de schrijvers en intellectuelen), maar de sfeer heeft zich hier vermengd met het aroma van Zuid-Amerika. Maar ik moet opletten dat ik me niet verstap op het trottoir van losse tegels. Het heeft iets melancholisch, die belle époque met losse tegels.

Aan de andere kant van de Plaza de Mayo, in de Calle Defense, zijn geen koffiekopjes van Tortoni maar kalebasjes en metalen rietjes met een zeefje voor de mate, een bitterzoet smakende brijige ‘thee’ van blaadjes van de mateplant. Het bereiden en drinken van mate is een sociaal ritueel bij uitstek, waarbij het kalebasje van hand tot hand gaat.

Het is er gezellig druk op de zondagse markt vol handwerk en curiosa. Veel immigranten uit de Zuid-Amerikaanse buurlanden staan hier met hun geweven stoffen, lederwaren, folkloristische figuurtjes, en overal hoor je muziek: panfluit, gitaar en goedkope gekopieerde cd’tjes.

Als ik in de buurt kom van Plaza Dorrego, het plein waar de antiekmarkt is, hoor ik tussen alle geluiden door de melancholieke klank van een bandoneon, de Argentijnse accordeon van het ‘Adiós nonino’ van Máxima... Het is een melodie die iets oproept van verlangen. Daar, midden op straat, wordt tango gedanst.

Een strak jong stel met trotse blik en passievolle bewegingen danst tussen het antiek op de Plaza Dorrego. Even verderop danst nog een stel. Als ik dichterbij ben gekomen zie ik dat het een ouder stel is, passend bij het antiek van de Plaza. Met dezelfde trotse blik en met dezelfde passie en met nog meer karakter vertolken zij, daar midden op straat, het gevoel van de tango, de dans van Buenos Aires. Het gevoel dat zo schitterend verwoord is door de Argentijnse schrijver Jorge Luis Borges: ‘El tango es un sentimiento triste que se puede bailar’: de tango is een verdrietig gevoel dat je kunt dansen.

Meer reisverhalen

SRC=reisleidster Martine
We zijn in Buenos Aires, de stad van de tango, maar genoemd naar Onze Lieve Vrouwe van de Gunstige Winden, de ‘buenos aires’.