Venetië in de winter

'Een reis naar Venetië in de winter was een beetje een experiment. Zou zo’n prachtige stad ook in januari aantrekkelijk zijn? Eén ding was zeker: het was laagseizoen en de horden toeristen, die de stad ’s zomers trekken, zijn er niet. En dat was ook zo. Geen lange rijen voor de San Marco of het Dogepaleis. Een tweede reden – vanuit fotografisch oogpunt - was het licht. Een zonovergoten Canal Grande of Rialtobrug is een feest voor het oog, maar niet voor het fotografisch oog. Dan levert een enigszins mistig San Marcoplein in de vroege ochtend betere plaatjes op.

De reis van vier dagen was een succes. Hotel da Bruno lag middenin de stad en het programma was boeiend. In voorgaande jaren (1971, 1972, 2011) behoorden mijn vrouw en ik (noodgedwongen) tot de door Ilja Pfeijffer - in zijn boek ‘Grand-Hotel Hotel Europa’ - geweldig beschreven type van de ‘toerist’. Nu was het anders: reisleider Steven voerde het reisgezelschap op Pfeifferiaanse wijze langs culturele zaken, die als dagtoerist geheel aan je voorbij gaan. Het communicatiesysteem - met een ‘oortje’ - werkte daarbij voortreffelijk. Hij wist ook de betere eetadressen voor ‘s avonds. Het programma was afwisselend, waaraan de tocht per vaporetto naar de eilanden Torcello, Burano en Murano bijdroeg. Deze eilandjes zijn weliswaar toeristisch, maar met de weinige toeristen die er nu waren, kreeg je dat gevoel niet. Kortom de dagen vlogen voorbij en we kunnen terugzien op een zeer geslaagde reis. Winter in Venetië, een aanrader.

Wilt u meer foto’s van Venetië in de winter zien? Bekijk het Albelli-fotoalbum van Marten Kuilman!