Sneeuw in Lapland
Als de eerste sneeuw in Nederland weer valt is ons land in rep en roer. De een geniet van de winterpret en maakt sneeuwpoppen of gaat zelfs langlaufen. In combinatie met langdurige vorst ontbrandt dan ook de elfstedenkoorts en de strijd om de eerste tochten op natuurijs. Anderen worstelen zich door problemen heen met niet startende auto’s, beperkt openbaar vervoer en gladde autowegen en voet- en fietspaden. Wij spreken hier dan al gauw over een pak sneeuw….
Een pak sneeuw in Finland
Twee jaar geleden heb ik mijn mening over een pak sneeuw drastisch moeten herzien. Ik begeleidde de reis ‘Winter in Lapland’ in februari. Het programma was prachtig inclusief een boottocht met de Hurtigruten en een noorderlicht excursie. Uiteraard verheugde ik me daar enorm op en gebruikte de reis als excuus om geschikte kleding aan te schaffen. Bij aankomst in Rovaniemi in Finland vielen twee dingen onmiddellijk op: kou en sneeuw.
Het was een heldere, zonnige windstille dag en de temperatuurmeter gaf -18°C aan maar het voelde niet koud. Wel natuurlijk de lichaamsdelen bedekken voor bevriezingsgevaar! Met een fraaie muts op was het toch heerlijk buiten. Tintelend fris! Reizend met de luxe touringcar was het soms wel lastig om je te oriënteren want de sneeuwbergen langs de weg waren hoger dan ik ooit gezien had.
Sneeuwstorm in Lapland
De reis verliep voorspoedig en iedereen genoot. Op dag vier gingen wij na de noorderlicht excursie rond middernacht aan boord van de Hurtigruten. De volgende ochtend genoten wij van de fantastische uitzichten op het landschap van Lofoten. Het blauw grijze licht in combinatie met de besneeuwde bergen toont een ongelooflijk kleurenspel dat je nooit meer vergeet. Inmiddels wakkerde de wind flink aan...
Eenmaal aangelegd in Svolvaer was het storm geworden en dat hield aan. Twee dagen later moesten we de bergpas over die grens tussen Noorwegen en Zweden vormt. De aanhoudende harde wind had er inmiddels voor gezorgd dat er sneeuwduinen waren ontstaan. Er waren twijfels over de wegcondities. Na enige uren werd duidelijk dat we niet meteen verder konden rijden. Nog nooit had ik zulke enorme sneeuwbergen gezien. We konden lopen tussen letterlijk sneeuwmuren. Sneeuwschuivers kwamen vast te zitten en de hele wereld om ons heen was wit. De natuur laat zich niet dwingen en wij konden er slechts met ontzag naar kijken.
Gelukkig was er een bed en eten voor ons in Narvik en konden we de volgende dag gewoon verder: eerst ging de sneeuwploeg met schuivers de weg vóór ons vrij maken en daarna konden bussen en vrachtwagens weer veilig de pas over. Sinds die tijd kijk ik toch met andere ogen naar de vlokken die in Nederland soms neerdalen en denk dan met weemoed aan de overweldigende witte wereld van Lapland in de winter.
Volg ons