Natuurpark Coto Doñana in Spanje
Vorig jaar, op een zonnige zomerdag in juni, was ik aan het koken en zette ondertussen de tv aan voor het journaal. Onmiddellijk werd mijn aandacht getrokken door een bericht over een brand in Zuid-Spanje. Toen ik daarbij de naam van de stad Huelva hoorde, kwamen alle voelsprieten overeind staan en liet ik mijn spullen in de keuken liggen om het nieuws goed te volgen.
Prachtig park in Andalusië
De nieuwslezer verklaart dat er zaterdagavond een brand is ontstaan in gebieden grenzend aan Nationaal Park Coto Doñana: de wind waait stevig in de richting van het park en wakkert het vuur aan. Er zijn uit voorzorg 2.000 inwoners en toeristen uit het stadje Mazagón geëvacueerd. Men vreest een grote natuur ramp.
Het natuurgebied Coto Doñana ken ik erg goed. Het ligt aan zee in het zuiden van Spanje, grofweg tussen Huelva bij de Portugese grens en Sanlúcar de Barrameda in de richting van Cádiz. Op onze 15-daagse SRC-reis ‘Het Andere Andalusië’ verblijven we een nacht aan de rand van het park in het sfeervolle plaatsje El Rocío. We maken dan een safari-excursie door het park. Coto Doñana is met zijn 50.000 hectare een van de belangrijkste parken in Spanje en behoort tot de grotere parken van Europa. Zo’n 600 jaar geleden hoorde het bij het privéjachtgebied van een hertog. De erfgenamen verkochten het beetje bij beetje en de nieuwe eigenaren vernielden de natuur, kapten bossen en verdienden veel geld. Pas toen een Engelse wetenschapper halverwege de 20e eeuw een boek schreef over de bijzondere diversiteit van de flora en fauna kwam er belangstelling voor het gebied. Dat heeft er uiteindelijk toe geleid dat er een fonds werd opgericht en stukken park werden opgekocht. Het park heeft nu de hoogste status van beschermd gebied en is benoemd tot UNESCO-werelderfgoed.
Bijzonder bezoek aan Coto Doñana
Het bijzondere van het park zie je ook tijdens onze excursie. Er zijn maar liefst vijf verschillende eco-landschappen te vinden. We beginnen met een avontuurlijke rit over het strand, waar we in onze bus-jeep langs de vloedlijn rijden. Vervolgens gaan we dwars het duingebied door, waar je de aparte parasol-dennen ziet. Het gebied achter de duinen is vochtig met gevarieerde begroeiingen en rijk aan vele vogels en diersoorten. De beschermde Iberische lynx leeft er nog in het wild, net zoals wilde zwijnen, herten, paarden en meer dan 200 vogelsoorten, waaronder de keizerarend. Veel trekvogels strijken hier ieder jaar op hun tocht in het park neer.
Als zo’n prachtig gebied in vlammen opgaat, is dat een regelrechte ramp en groot drama voor de natuur. Pakweg twintig jaar geleden is het gebied ternauwernood aan een andere ramp ontsnapt. Nadat een damwand van een opslag-reservoir voor vervuild water doorbrak, stroomden miljoenen liters giftig water, afkomstig uit de ertsmijnen, in de rivier de Guadalquivir die door het park stroomt. Het heeft jaren geduurd voordat alles was opgeruimd.
Ik ben het nieuws nauwlettend blijven volgen: brandweer en hulptroepen hebben er álles aan gedaan om het vuur in te perken. Lastige klus, want het vuur verplaatste zich dramatisch snel door de wind. Gelukkig is de wind gaan liggen en heeft men de brand onder controle gekregen voordat het bij grens van het Nationale Park kwam. Het park is behouden!
Volg ons