Truttigheid alom in Engeland
Mocht u dit jaar meegaan op de prachtige reis naar Zuid-Engeland, dan maakt u kennis met de heerlijke Engelse wens van velen: de wens om alles bij het oude te laten. Zelf noem ik het soms truttigheid. Vorig jaar april bereikte deze truttigheid een hoogtepunt in het schitterende dorpje Bibury. Er is grote kans dat u dit plaatsje aandoet als u een dag in de Cotswolds verblijft.
Gele auto
Bibury staat vooral bekend op zijn oude arbeidershuisjes aan de Arlington Row, iedere liefhebber wil deze huisjes terecht op de foto vastleggen, want mooier bestaat haast niet in de Cotswolds. De bewoners van Bibury vinden het prima als de toeristen daar komen kijken, maar oh wee als een inwoner van het dorpje zich niet aan de regels houdt die al zo lang gelden in het dorp. Dan komen ze in opstand.
Zo had een inwoner afgelopen jaar een knalgele auto aangeschaft, maar deze kleur paste in de ogen van sommige inwoners natuurlijk niet bij de huisjes van Bibury. Wat de inwoners ook probeerden, de eigenaar wilde zijn auto niet van de hand doen en ook niet in een andere kleur laten spuiten.
Uiteindelijk werd iemand uit het dorp zo boos dat hij (of zij) de gele auto in januari van dit jaar van alle kanten beschadigd heeft en op de motorkap ‘wegwezen’ kraste. En tja, toen kwamen in dat bewuste weekend in april de ‘gele-autorijders’ van Engeland in opstand tegen deze brute beschadiging van zo’n prachtige wagen. De gele-autorijders besloten met tientallen gele auto’s naar Bibury te rijden en daar uit protest een poosje te parkeren. Ach, wat zullen veel van die aardige mensen uit Bibury een hartverzakking hebben gekregen. Of ze ook een inzameling hebben gehouden om de beschadigde auto te herstellen vertelt het verhaal niet, maar de eigenaar was wel blij met al die positieve aandacht.
Bloemetjesjurk
Nog meer, maar dan vriendelijke, truttigheid komt u tegen in de Plymouth, dé stad van Francis Drake en de enige stad ter wereld waar een monument voor de wind staat. Dankzij die wind werd de Spaanse Armade namelijk verslagen. Maar qua Engelse sfeer wordt Plymouth overtroffen door Weymouth: een heerlijke, beetje kermisachtige badplaats aan de Zuid-Engelse kust. Hier kunt u nog plaatsnemen in oude houten strandstoelen die wij in de jaren zestig ook hadden en waardoor het lijkt of de nieuwste modetrends al jaren aan deze plaatsen voorbij zijn gegaan.
Als je door deze Engelse plaatsen rondstruint, dan krijg je het gevoel dat iedere Engelse vrouw van boven de dertig jaar die ochtend voor haar kledingkast heeft gestaan met de opdracht om de meest vreselijke bloemetjesjurk uit te zoeken. En eerlijk is eerlijk: daar slagen ze iedere keer weer in. Helaas heb ik er geen foto van, want wat ik ook probeerde, de dames wilden niet dat ik van hen een foto maakte. Ze keken er vaak bij alsof ik er oneerbare bedoelingen mee had. Maar geen nood: de volgende keer probeer ik het gewoon weer. Mocht u in de tussentijd ook deze truttige Engelse dorpjes bezoeken, dan hoop ik dat u er net zo van kunt genieten als ik.
Volg ons